Σύμφωνα με καινούργια επιστημονική έρευνα στο πανεπιστήμιο του Κολοράντο στις ΗΠΑ, βρέθηκαν καινούργια στοιχεία σχετικά με τη πτώση του τεραστίων διαστάσεων αστεροειδούς πριν 66 εκατομμύρια χρόνια πάνω στη Γη. Με τη βοήθεια υπολογιστικών μοντέλων οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η πτώση του αστεροειδούς ρευστοποίησε τεράστιες ποσότητες πετρωμάτων, οι οποίες εκτοξεύτηκαν πάνω από την ατμόσφαιρα της Γης.
Όταν αυτά τα πετρώματα άρχισαν να ξαναπέφτουν στη Γη, θέρμαναν την ατμόσφαιρα τόσο πολύ ώστε η θερμοκρασία υπολογίζεται ότι έφθασε στους 1.400 βαθμούς Κελσίου σκοτώνοντας κάθε ζωντανό οργανισμό που δεν ήταν προστατευμένος, είτε βρισκόταν στην ξηρά είτε στη θάλασσα. Καθώς τα πετρώματα έφθαναν στην ανώτερη ατμόσφαιρα και πάνω από αυτήν συμπυκνωνόταν σε κόκκους με μέγεθος ρυζιού.
Η συνολική ποσότητα της θερμότητας που προκλήθηκε από την υπέρυθρη ακτινοβολία ήταν ίση με την έκρηξη βόμβας ενός μεγατόνου κάθε 7.5 χιλιόμετρα σε όλη την διάμετρο της Γης. Μία βόμβα υδρογόνου ενός μεγατόνου έχει περίπου την ίδια εκρηκτική δύναμη με 80 ατομικές βόμβες όπως εκείνη που έπεσε στη Χιροσίμα τον Αύγουστο του 1945. Η πρόσκρουση του αστεροειδούς στη Γη φαίνεται να απελευθέρωσε 100 εκατομμύρια μεγατόνους ενέργειας.
Για να γίνει ακόμη πιο αντιληπτό το μέγεθος της καταστροφής, είναι σαν ένας άνθρωπος να καθόταν για περίπου 3 ώρες πάνω σε μία ψησταριά με συνέπεια αν συνέβαινε αυτό σήμερα οποιοσδήποτε που θα ήταν εκτεθειμένος στην έκρηξη δε θα μπορούσε να επιβιώσει. Όμως όσο και να ακούγεται παράξενο, ή καλύτερα ανατριχιαστικό, χάρη σε αυτό τον αστεροειδή η ανθρωπότητα χρωστά την ύπαρξή της σήμερα διότι η έκρηξη που προκλήθηκε έγινε η αιτία να εξαφανιστούνε οι δεινόσαυροι, οι οποίοι κυριαρχούσαν στη Γη για 150 εκατομμύρια χρόνια μέχρι τότε.
Αντίθετα ένα μικρό θηλαστικό τη περίοδο της καταστροφής που είχε το μέγεθος ενός ποντικιού και από το οποίο προήλθαν μετέπειτα όλα τα θηλαστικά, μαζί και ο άνθρωπος, χάρη σε αυτό το θηλαστικό που λούφαξε τη περίοδο της έκρηξης σε σημεία που δεν ήταν εκτεθειμένο στο περιβάλλον εξαιτίας του πολύ μικρού μεγέθους του και κατάφερε να επιβιώσει, χάρη σε αυτό λοιπόν υπήρξε τελικά και ο ανθρώπινος πολιτισμός. Και αν τυχόν δεν έπεφτε εκείνος ο αστεροειδής πριν 66 εκατομμύρια χρόνια ίσως οι δεινόσαυροι θα συνέχιζαν να κυριαρχούν πιθανόν μέχρι και σήμερα με το πλανήτη να ήταν γεμάτος ζωή αλλά με γιγαντιαία ερπετά.
Ακόμη εκείνη η έκρηξη αποτελεί και μία προειδοποίηση για μία μελλοντική καταστροφή διότι ο άνθρωπος ως μεγάλο είδος θα είναι ευάλωτος σε μία τέτοια περίπτωση όπως ευάλωτοι ήταν οι δεινόσαυροι τότε. Αυτό θα έχει ως συνέπεια ότι τα έντομα και γενικά τα ζωικά είδη πολύ μικρού μεγέθους θα έχουν περισσότερες ευκαιρίες και δυνατότητες για να επιβιώσουν από ότι ο άνθρωπος. ecotimes.gr
